Behcetun Nufus Tercümesi, İbni Ebi Cemre Hazretlerine Ait, Türkçe Arapça, ALİ KARA 1. Cilt
Kategori
Yayınevi
Barkod
behcetün nüfüs metin ve tercümesi, nakşibendi yayınevi
Yazar
Vitrin Katagorisi
919,00 ₺
İbni Ebi Cemre Hazretlerine Ait BEHCETUN NUFUS Kitabı Tercümesi, Arapça Türkçe, Tercüme Eden ALİ KARA HOCAEFENDİ
17x24 cm Ebat, Sert Kapak Ciltli, Şamua Kağıt, 620 Sayfa
Merakla beklenen eser, Behcetün Nüfus Tercümesi Ali kara hoca efendinin kaleminden çıktı…
Bu devasa külliyatın 1.cildi kısa sürede sizlerle buluştu...
Aslına uygun olarak tercüme edilen Behcetün Nüfus eserinin bir sayfası arapça, karşı sayfası ise türkçe olarak hazırlandı.
ÖNSÖZ:
Allaha hamd olsun, Habibi Muhammed sallallahu aleyhi ve sellem ve tabilerine salat ve selam olsun.
Elinizdeki eser, İbni Cemre diye tanınan Ebî Muhammed Abdullah b. Sa’d b. Ebî Cemre el-Ezdî, el-Mürsî, el-Endelûsî’nin çok kıymetli bir eseridir.
Eserin, hadis ilmi sahasındaki kıymeti ile birlikte tasavvufi yönü de önemlidir. Takva sahibi olan müellifin sünnete ittiba nuruyla keşfettiği manaları okuyucularına aksettirmesi de büyük bir ikramdır. Kur’an ve hadisi şerif lafızlarına gizlenen manaları bizlere açıklayan alimlere ve evliyaya şükranlarımızı ifade etmekten aciziz. Onların şu kıymetli çalışmaları olmasaydı, ümmet bugün daha fazla bid’at ve dalalet kuyularında boğulacaktı.
Müellif İbni Cemre Endülüs’ün Mursiye şehrinde ilimle şöhret bulmuş bir aileye mensuptur. İspanyol Hristiyanları Müslümanların ellerindeki toprakları alınca, orada yaşayan halkta hicret etmek zorunda kalmıştı. İbn Ebî Cemre de yaşadığı yer olan Mursiye’nin kaybedilmesiyle Mısır’a hicret etmek zorunda kalanlardandır.
İbn Ebî Cemre hayatını sade bir şekilde, sünnete ittiba ile yaşayan bir kimse idi. Kendisine teklif edilen kadılık görevini almamıştır.
Sünnete bağlılığı en önemli vazife olarak görür ve zor zamanlarında bile Nebi sallallahu aleyhi ve sellem’in sünnetinden ayrılmazdı. Bu sebeple yatmadan önce Nebi sallallahu aleyhi ve sellem’den rivayet edilen duaları okumayı ve sağına uzanarak yatmayı terketmezdi. Bir keresinde sağ tarafında şiddetli bir ağrı ve elem duymuştu. Yatağa yöneldiğinde sağ tarafına yatmak istiyordu lakin ağrısı buna engel oluyordu. Bütün bunlara rağmen Nebi sallallahu aleyhi ve sellem’in Sünnet’ine uymanın bereketini umarak, meşakkatli de olsa sağ tarafına doğru yattı. Daha sonra kendi ifadesiyle, "daha başını yastığa koymadan O’nun (sallallahu aleyhi ve sellem) sünnetinin bereketiyle şiddetli ağrısının kaybolduğunu” hissettiğini söylemiştir.
İbn Ebî Cemre tasavvufi yaşantısı olan birisiydi. Bu sebeple şahsî ibadete çok önem verir ve "halvet” hayatını tercih ederdi. Dünya işlerinden uzaklaşır ve kendisini Rabbisine yakınlaştıracak ilim ve ibadetle meşgul olmaya çalışırdı. Zikirlerini gizli (hafi) olarak yapardı ve böyle yapılmasını isterdi, açıktan (cehrî) zikir yapılmasını ise istemezdi.
Hayatının son yıllarını Kahire’de geçiren İbn Ebî Cemre, hicrî 699 senesinde vefat etmiştir. Kabri, Kahire sınırları içerisinde yer alan Şeyh Taceddin b. Atâullah türbesinin yakınlarında olup ziyarete açıktır.
Allahu Teala hizmetlerini kabul eylesin ve bizleri şefaatine nâil eylesin.
Ali Kara Hoca/ismailağa müceddid vakfı
Yazar: İbn-i Ebi Cemre Hazretleri
Tercüme Eden: Ali Kara
Katagori: Hadis/İbni Ebi Cemre'nin Buhari Şerhi
Sayfa Sayısı: 620
Boyut: 17x24 cm
Basım Yeri: İstanbul
Basım Tarihi: 2017
Kapak Türü: Ciltli Sert Kapak
Kağıt Türü: Şamua Kağıt
Dili: Türkçe Arapça
Dağıtım: Kitap Takipçileri
Kitabın Yazarı İBN-İ EBÎ CEMRE ENDÜLÜSÎ (Abdullah bin Sa’d) Hazretleri Kimdir Hayatı Hakkında Bilgi:
Tefsîr, hadîs târih, tasavvuf ve Mâlikî mezhebi fıkıh âlimi. Künyesi Ebû Muhammed olup ismi, Abdullah bin Sa’d bin Ahmed bin Ebî Cemre’dir. Aslen Endülüslüdür. Ezdî ve Endülüsî nisbet edildi. İbn-i Ebî Cemre diye tanındı. Kâhire’de 675 (m. 1276) yılında vefât edip, Kurâfe kabristanına defnedildi. Evliyânın büyüklerinden ve halk arasında meşhûr olduğu için, kabri devamlı ziyâretçilerle dolup taşmaktadır.
Küçük yaşta ilim tahsiline başlayan Ebû Muhammed İbni Ebî Cemre, pekçok âlimin derslerinde bulunup ilimlerinden istifâde etti. Baba ve dedelerinin de ilim sahibi, asil kimseler olması, onun ilme meylini artırdı. Hadîs, tefsîr, târih ve fıkıh ilimlerinde ilerledi. Allahü teâlânın sevgili kullarına ihsân ettiği "İlm-i ledün”e kavuştu. Mısır’a gitti. Maksim’de bir zaviyeye yerleşti. Orada tâliblerine ilim öğretmek ve Allahın âşıklarına feyz saçmakla meşgûl oldu. Hadîs okuttu. Mâlikî mezhebine göre fetvâ verdi. Müslümanların sıkıntılarını giderdi. Dünyâ ve âhıret saadetini kazanmalarına yardımcı oldu. Pekçok talebe yetiştirdi. Zamanında onun ilminden istifâde etmeyen yok gibi idi. Muhammed Fâsî ve Ebû Muhammed Mercânî gibi âlimler onun talebeleri arasında idi. Ömrü boyunca yalnız Allahü teâlânın rızâsını kazanmak için çalıştı. Haram ve şüpheli şeyleri terk eder, mübahları da zarûret miktarı kullanırdı. Vakitlerini, Allahü teâlânın rızâsı için ilim öğretmek ve ibâdet etmekle geçirirdi. Diğer zamanlarında kıymetli eserler yazardı.
Sahîh-i Buhârî’ye bir muhtasar yazdı. Yazdığı bu muhtasarı şerh ederek, "Behcet-ün-Nûfus” adını verdi. Bundan başka; "En-Nihâye fî bed’il-hayr ve gâyetühü”, "Tabakât-ül-hükemâ”, "Merâ-il-hisân”, "îklîd-üt-taklîd”, "Şerhu hadîs-i Ubâde bin Sâmid” ve "Tefsîr-i İbn-i Ebî Cemre” adlı eserleri vardır.
İbn-i Ebî Cemre Ezdî Endülüsî, Süleymâniye Kütüphânesi’nin, Şehid Ali Paşa kısmı 402 numarada kayıtlı mecmûanın ikinci kısmında, "Merâ il-hisân” adını verdiği eserde, ba’zı sahîh rü’yâlardan ve Resûlullahın ( aleyhisselâm ) kendisi hakkındaki iltifâtlarından bahsetmektedir. Bunlardan ba’zıları şöyledir:
Kendisi anlatır: "Allahü teâlânın yardımıyla, Ebû Hüreyre’nin ( radıyallahü anh ) rivâyet ettiği; "Gece ve gündüz nöbetleşe aranıza inen melekler vardır” hadîs-i şerîfi hakkında konuşup, fıkhî açıklamalarda bulundum. Bu açıklamalarıma, hadîs-i şerîfin çeşitli şerhlerinden delîller getirdim. Mecliste bulunan pekçok fıkıh âlimi de sözümüze i’tirâz etmedi. Onlardan yalnız biri i’tirâzda bulundu. Sözümüzü kabûl etmedi. O fakîhin i’tirâz ettiğini duyan bizi sevenlerden biri, bu hâle çok üzülmüş, daha sonra uyumuştu. Rü’yâsında Resûlullahın ( aleyhisselâm ) oturduğunu ve huzûrunda benim de oturarak yukarıdaki hadîs-i şerîfe yaptığım açıklamaları arzettiğimi, Resûlullahın ( aleyhisselâm ) açıklamalanmı çok beğendiğini, karşı çıkan şahsın hareketini de hoş görmediğini müşâhede etmiş. Uyanınca rü’yâyı gören zât, durumu cemaata anlattı.”
"Rü’yâmda Resûlullah ( aleyhisselâm ) büyük bir kalabalık ile bizim eve geldi. Resûlullahtan ( aleyhisselâm ) yanındakilerin kimler olduğunu suâl edince, resûller, nebiler (aleyhimüsselâm) ve eshâbından (r.anhüm) ba’zıları olduğunu buyurdular. Resûlullah ( aleyhisselâm ) ve yanındakiler oturdu. Bizim talebeler ile birlikte hep beraber yemek yedik. Resûlullah ( aleyhisselâm ) bize, sesli okuyarak namaz kıldırdı. Namazdan sonra çok güzel bir duâ okuduktan sonra ayrıldılar.”
"Resûlullah ( aleyhisselâm ) bizim eve teşrîf ettiler. Yanlarında Hulefâ-i Râşidîn ve Eshâb-ı Kirâmdan (r.anhüm) bir topluluk da vardı. Sonra Resûlullah ( aleyhisselâm ) bizim ve talebelerimizin kendisine bî’at etmemizi istedi. Orada bulunanların hepsi, Resûlullahın ( aleyhisselâm ) istediği husûslarda O’na ( aleyhisselâm ) bî’at ettiler. Orada bî’at edenlerin arasında Muhammed Fâsî de vardı.”
"Bir kerresinde yine Resûlullah ( aleyhisselâm ) evine teşrîf edip, şereflendirdiler. Yanlarında Peygamberlerden (aleyhisselâm) ve Eshâb-ı Kirâmdan (r.anhüm) ba’zıları, hocalarım, babam ve ba’zı vefât etmiş akrabâlarım vardı. Evde güzel bir yerde, güzel bir suyun mevcûdiyeti görüldü. Resûlullah ( aleyhisselâm ) ve yanındakiler, bu suyun başında oturdular. Resûlullah ( aleyhisselâm ) burada namaz kıldıktan sonra, diğerleri de namaz kıldılar.
Bir başka rü’yâmda Resûlullah ( aleyhisselâm ), evimi şereflendirdiklerinde, Resûlullahtan ( aleyhisselâm ) evimdeki o güzel suyun ve yerin ne olduğunu sordum. Resûlullah ( aleyhisselâm ); "Bu yer îmân, su da ilimdir” buyurdu.
"Resûlullah ( aleyhisselâm ) evimi şereflendirmişlerdi. Beraberinde, Peygamberler (aleyhisselâm) Eshâb-ı Kirâm (r.anhüm), mü’minlerin annesi Hazreti Âişe, Hazreti Îsâ’nın annesi Hazreti Meryem vardı. Sonra talebelerim içeri girdiler. Bunların arasında Ebû Muhammed Mercânî de vardı. Sonra hocalarım da içeri girdi. Resûlullah ( aleyhisselâm ) gayet lezzetli bir ekmek çıkardı, orada bulunanlara ikram etti. Resûlullah ( aleyhisselâm ), orada bulunanlara iki rek’at namaz kıldırdı. Birinci rek’atte Fâtiha ve Sa’d sûresini, ikinci rek’atte Fâtiha ve Feth sûresini sesli olarak okudu. Namazı kıldıktan sonra bana güzel bir elbise giydirdi. Başımı kaldırınca, yarısı beyaz, yarısı kırmızı olan büyükçe bir at gördüm. Resûlullah ( aleyhisselâm ); "Bu senindir” buyurdu. Sonra Resûlullah ( aleyhisselâm ), talebelerimin ve yakınlarımın herbirine, derecelerine göre birer elbise giydirdi. Sonra Resûlullaha ( aleyhisselâm ) bir binek getirildi. Ona binip göğe çıktı. Resûlullahla ( aleyhisselâm ) birlikte evde bulunanlar da gittiler. Semâda onları, melekler selâm ile karşıladılar. Orada çok hayırlı şeyler gördüm.”
"Bir defasında da Resûlullah ( aleyhisselâm ), evime çok yakın bir yeri şereflendirdi. Beraberlerinde Peygamberler (aleyhisselâm), Eshâb-ı Kirâm (r.anhüm) ve vefât eden talebelerim vardı. Sonra hayatta olan talebelerim geldi. Bir müddet sonra, Resûlullah ( aleyhisselâm ), onlara Cum’a namazını kıldırdı. Talebeler arasında bulunan Muhammed Fâsî’ye çok duâ buyurdular. Sonra bana "Bir ihtiyâcın var mı? Sana duâ edeyim” buyurdu. İhtiyâcımın çok olduğunu söyleyince, Resûlullah ( aleyhisselâm ) bana çok duâ etti.”
Bu ürüne ilk yorumu siz yapın!
Tavsiye Ürünler
