Gunyetüt Talibin, İlim ve Esrar Hazinesi, Seyyid Abdulkadir Geylani, Faruk Meyan, 592 Sayfa
Kategori
Yayınevi
Barkod
ilim ve esrar hazinesi kitabı a. geylani, süleyman kuku, berekat
Vitrin Katagorisi
Markası
750,00 ₺
Gunye'tüt Tâlibin İlim ve Esrar Hazinesi Seyyid Abdülkadir Geylani, Çeviri A. Faruk Meyan Süleyman Kuku
17x24 Ebat Büyük Boy Ciltli 592 Sayfa
ÖNSÖZ
BİSMİLLÂHIRRAHMÂNİRRAHÎM
HER HAYIR KAPISININ ANAHTARI BESMELE.
BAŞLIYALIM KİTABA YÜCE ALLAH İSMİYLE.
İHSAN KAPILARINI SEN BİZE AÇ, YÂ RABBİ!
ÜSTÜMÜZE BEREKET. MAĞFİRET SAÇ, YÂ RABBİ!
Devamlı var olan, Ondan başkası Onunla varlıkta duran, varlığının başlangıcı ve sonu olmıyan, zâtında, sıfatlarında ve işlerinde benzeri ve ortağı bulunmıyan, yaratılmışlardan hiçbirine benzemiyen; diri, bilici, işitici, görücü, dileyici, gücü yetici, söyleyici ve yaratıcı olmak sıfatlarına sâhib olan Allahü teâlâya, Ol emri ile yarattıklarının sayısı kadar, sevdiği ve beğendiği gibi hamd ü senalar olsun!
Bütün dualar, iyilikler onun Peygamberi ve en sevdiği kulu, insanların her bakımdan en güzeli, en üstünü olan Muhammed Mustafa'ya ı sallâllahü aleyhi ve sellem) ve onun yüksek, temiz ve Nûh aleyhi*-selâmın gemisi gibi olan Ehl-i Beytine ve haklarında:
«Eshâbım gökteki yıldızlar gibidir, hangisine uyarsanız, kurtulursunuz» buyurulan Eshâbının hepsine (rıdvânullahi teâlâ aleyhim ecmaîn) ve bunları semlere ve izlerinde gidenlere olsun!
Cenâb-ı Hak, bütün insanlara, sayılamıyacak kadar çok ni'met, iyilik vermiştir. Bunların en büyüğü, en kıymetlisi olarak da, Resuller re Nebiler (aleyhimüsselâm) göndererek ebedî saadet yolunu göstermişdir ve: «Ni'metlerimin kıymetlerini bilir, emrettiğim gibi kullanırsanız, onları arttırırım. Kıymetlerini bilmezseniz, bunları beğenmezse-z elinizden alır, şiddetli azâb ederim» buyurmuştur.
Peygamber efendimiz (sallâllahü aleyhi ve sellem) bir hadıs-i şerif de: «Ümmetimin âlimleri, Benî İsrail'in Peygamberleri gibidir», diğer bir hadîs-i şerifte de: «Âlimler Peygamberlerin vârisleridir» buyurdu. İmâm-ı Rabbani (kuddise sirruh), bu ikinci hadîs-i şerifi açıklarken şöyle buyurur: Vâris, vârisi olduğu kimsenin, her şey'inde vârisidir. Peygamber efendimizin (sallâllahü aleyhi ve sellem) vârisi olanlar da, her hususta onun vârisidir. İlminden, ahlâkından, nübüvvet ıc vilâyet kemalâtından hisselerini alanlardır. Yalnız fıkıh bilgisi olana fıkıh âlimi, yalnız tasavvuf bilgisi olana tasavvuf âlimi, yalnız kelâm bilgisi olana da kelâm âlimi denir. Hepsini kendinde toplayana (âlim) denir. İşte hadis-i şerif de, peygamberlerin (aleyhimüsselâm) vârisleri diye bildirilen âlimler, bu âlimlerdir.
Kur'ân-ı Kerîm'i ve Peygamber efendimizin (sallâllahü aleyhi ve sellem) hadîs-i şeriflerini ezberliyen, derin manâlarını, peygamberlik kandilinden aldıkları nur ile anlıyan, ilmin, amelin, takvanın, keremin, cömertliğin, vilâyet, ihlâs ve mânın sembolü olan meşhur dört mezheb imâmı ve Süfyân-ı Sevrî, Cüneyd-i Bağdadî, Ma'rûf-ı Kerhı, Seyyid Abdülkâdir-i Geylânî (rahmetullahi aleyhim) vâris olan bu âlimlerin, en önde gelenleridir. Cahillik, taşkınlık ve sapıklık sahralarında dolaşanlara yol gösterici, insanlığın, insafın dışına çıkmış olanları uyana, şeytana, nefse ve aldatıcı dünyaya kapılanlara sözleri, kerametleri yakıcı yıldırımlar gibi inip şaşırtıcı ve geriye döndürücü; ibâdet edenlerin, İslâm ahlâk ve edebini kendine mâl edip bunlarla yaşayanların, takva, verâ ve ihlâs sahihlerinin, kendinden kurtulup Allahü teâlâya yaklaşanların, kendi varlığını unutup Hak ile. bekaya kavuşanların, ömürlerini âhiretlerinin sermayesi yapanların, korku, v;nîd, tevekkül, rızâ, sıdk, muhabbet ve aşk sahralarında dolaşıp, susuzluktan yananlara Nisan bulutu gibi rahmet akıtanların imdadına yetişici, tepeden tırnağa kadar şeriate uyup, tarikat ve hakikatin sırlarına kavuşan bu âlimler ve gerçek mutasavvıflardır. Onlardan ne kadar konuşulsa az, onlar ne kadar övülse az, onlar ne kadar sevilse yine azdır. İslam dininin tümünü kendilerinden sonrakilere ulaştırmak için gece gündüz çalışan, din ve vatanlarını düşmanlardan korumak için istirahatlarından vazgeçip, Allah yolunda şehid olan o necîb insanlardır.
Eûzü Besmele okuyarak bugünkü Türkçeye çevirmesine başladığım Gunyetü't-Tâlibîn kitabı Gavsü's-Sakaleyn, Abdülkâdir-i Geylânî hazretlerinin (kuddise sirruh) en tanınmış, en kıymetli, kitâblarındandır. Kitabın aslı arabî dil ile yazılmıştır. İlk defa, Sultan Abdülhamid han zamanında Süleyman Hasbî tarafından hicri 1304 "yılında Osmanlıcaya çevrilmiş ve Matbaa-i Osmaniyye'de basılmıştır. Dil oldukça ağırdır. Bu çevirimizde elden geldiği kadar, kitabın üslûbunu bozmamağa, bunun yanında herkesin anlıyabileceği sâde bir dille yazmağa gayret ettik.
Ancak memleketimizde hanbeli mezhebi yaygın olmadığından, fıkıhla ilgili birkaç sahifeyi bu tercümeye almadık. Yanlış anlama ihtimalinden çekindik.
Okuyunca gerçek bir hazine olduğunu kabul etmemek imkânsız. Bilinmiyen, duyulmayan bir ilim ve esrar hazinesi. Çevirme süresince bu iki kelime zihnime ve kalbime o kadar yerleşti ki, bu çeviriye ister istemez. ÎLİM ve ESRAR HAZÎNESİ adını verdim. Talebe için yeterli bilgiler anlamına gelen Gunyetüt Tâlibîn kitabını Osmanlıcaya çeviren Sülyman Hasbî bey, tercümesine Umdetü's-Sâlihîn adını vermişti. Yâni Âllahü teâlânın sevgili kullarının esas tâkibedecekleri yol demektir.
Her söz, sahibine göre kıymet kazanır, sözü gereğince kitabın içindekiler hakkında fazla yazmağa lüzum yok. Kısaca içinde Ehl-i Sünnet itikadını, sapık fırkaları, ibâdetleri, haram, helâl, emr-i ma'rûf, nehy-i münker, tevbe, ihlâs, sıdk, kıymetli günler ve geceler, edeb, ahlâk, tavassuf ve daha birçok her mü'mini, her insanı ilgilendiren konular vardır. Bazan bir konuyu çok derinliğine ve genişliğine işlediğini görecek, âyet-i kerimelerin tefsîrlerindeki ince manâlarının farkına varacak, kendinizi câhü ve uzak, o büyük âlimi ve velîyi pek derin ve yakîn bulacaksınız. Bazan Cennet ve Cehennem hakkındaki geniş bilgileri okurken, kendinizi unutacaksınız. Bazan kıssaları okurken, bulunduğunuz zamandan sıyrılıp, binlerce yıl öncesini yaşıyacak, görür gibi olacaksınız. Bazan tariflerin çoğunluğundan İslâm âlim ve mutasavvıflarının ilim ve hallerine şaşacak, onları engin denizde yüzer, kendinizi ise sahilden onları seyreder bulacaksınız. O halde, dikkatli, edebli, öğrenmek ve yapmak arzusuyla okunursa, çok büyük fâidelere sebeb olacaktır. Herkes muhabbeti derecesinde feyz bulacaktır. Nitekim: «Evliyanın sözünde rabbani te'sir vardır demişlerdir.”
Abdülkâdir-i Geylânî (kuddise sirruh), Gunyetü't-Tâlibin kitabını arabî dil ile ve Hanbelî mezhebi üzere yazmışdır. Bununla beraber bir fıkıh kitabı olmayıp genel anlamda ilmihâl ve ahlâk kitabıdır. Şu kadar var ki, içinde ibâdetle ilgili kısımları okurken, mezhebimiz İmâm-ı A'zam Ebû Hanîfe mezhebine ve diğer mezheblere uymıyan bazı kısımlara rastlanırsa, yanlıştır dememeli, Hanbelî mezhebinin dört hak mezhebden biri olduğunu düşünmelidir. Bazı yerlerde köşeli parantez içinde, bazan sahifenin altında bunlara işaret eder, az da olsa bir iki açıklama yaparız. Bunun için okuyucularımız, ibâdet kısımlarını okurken herhangi bir şübheye düşmesinler. İctihâd olduklarını, bir müctehidin din imamının âyet-i kerimelerden, hadîs-i şeriflerden ve icmâ-ı ümmetten çıkardığı hükümler olduğunu bilsinler. Dînimizin dört sağlam delilinden, dördüncüsü (kıyası fukaha) olduğunu herkes bilir. Ve yine herkes bilir ki, içtihadında yanılana bir, doğruyu bulana iki veya on sevab vardır.
Muhyiddin Ebû Muhammed Abdülkâdiri Geylâni (kuddise sirruh) Gavs-ı A'zamdır. Evliya ve âlimlerin en büyüklerinden olup, insanlara ve cinlere feyz veren, yardımcılarına, feryâdlarına yetişenlerin en büyükler indendir. Hem seyyid, her şerifdir. Yâni hem îmâm-ı Hüseyin hem de îmâm-ı Hasan (radıyallahü anhümâ) evlâdındandır. Babasının adı Ebû Salih Mûsâ'dtr. Hicrî 471 (m. 1078) yılında İran'ın Geylân kasabasında dünyaya gelmiş, 561 (m. 1165) yılında Bağdad'da vefat etnuştir.
Annesi Ümmü'l-hayr Fâtıma bint-i Şeyh Abdullah Sûmî anlatır: Oğlum Abdülkâdir dünyaya geldiği zaman, Ramazan-ı şerif ayında gündüz bir kere süt emmedi. Bir defa Ramazan ayının başlayacağı günlerde hava bulutlu idi. Annesine gelip sordular. Bugün oğlum Abdülkâdir süt emmedi dedi. Anladılar ki, o gün Ramazan imiş. İlk ilimleri memleketinde ikmâl edip hicrî 488 yılında Bağdad'a gelmiş, Kâ-dî Ebû Saîd Mahzûmî'den fıkıh ilmini, Ebû Bekr bin Muzaffer ile zamanındaki diğer hadîs âlimlerinden hadis ilmini öğrendikten sonra va'za ve müderrisliğe başlamışdır.
Sonra çok meşhur oldu. Dünya, ismini duydu. Zamanının imâmı oldu. Önce Şafiî olup, Hanbelî mezhebinin unutulmak üzere olduğunu görünce, Hanbelî mezhebine geçti. Edebî ilimleri Ebû Zekeriyyâ Teb-rizî'den öğrendi. Talebe iken de, müderris iken de kendi kazancı ile geçinirdi. Ebû Sa'd-ı Semnânî gibi meşhur âlimler kendisinden hadîs-i şerif öğrenip, bildirmişler, hadîs ilminde icazet almışlardır.
Hadimi hazretleri Berîka kitabının 377. sahifesinde: «Tasavvuf büyüklerinin çoğu müctehiddir; Gazali, Sevrî ve İbrahim bin Edhem böyledir» diyor. 385. sahifesinde de: «Meşhur olan tasavvufçularm çoğu derin âlim ve müctehid idiler diyor. Buradan anlaşılıyor ki, Abdülkâdir-i Geylânî müctehid idi. Çünkü tasavvuf çaların en büyüklerindendir.
Uzun zaman Bağdad'da vaaz ve ders okutma ile meşgul olup, meclisi havassın ve avamın feyz kapısı oldu. Sonra uzlete çekilip riyazetle yaşamaya başladı. Daha sonra seyahate çıkıp, nefs mücâhedesi ile uğraştı. Sahralarda kalıp zühd ve ibâdet eyler oldu. 521 de yeniden meclis kurup, insanlara ilim ve feyz sunmağa, ma'rifetler saçılan dilinden ilâhî hikmetler saçılmaya başladı. Yakından uzaktan sohbet ve huzuruna koştular. 528 de Ebû Sa'd medresesinde ilim öğretme işini üzerine aldı. Tasavvufa dâir bir çok kitabı vardır. Takva ve tasavvufa âid marifet dolu sözleri çoktur. Kitâblarından bazıları şunlardır: Gunyetüt Tâlibîn, Fütûhü'l-Gayb, Behcetü'l-Esrâr ve Hakikat ve Ma'rifete âid Divânı A'zam adında manzum bir kitabı da vardır. Yüksek zâtının tercüme-i hâlini, keramet ve makamlarını bildiren çeşitli dillerde büyük ve çok sayıda kitâblar yazılmıştır. 561 de Bağdad'da vefat eyledi. Türbesi oradadır ve insanların ziyaret yeridir. Çok süslü bir türbesi vardır. Tarîkat-ı aliyyeleri, İslâm memleketlerinin her tarafında yayılmışdır. Doksan yaşında vefat eyledi.
Buyurdu İçi: Küçük idim. Arefe gününde çift sürmek için tarlaya gittim. Bir öküzün kuyruğuna tutunup ardından gidiyordum. Dönüp bana «Sen bunun için yaratılmadın ve bununla emrolunmadın” dedi. Korktum, geri döndüm. Evimizin damına çıkdım. Hacıları gördüm. Arafat'ta vakfeye durmuşlardı. Anneme gidip: «Beni Hak teâlânın yolunda bulundur ve izin ver de Bağdad'a gidip, ilim öğreneyim, sâlihleri, evliyaları ziyaret edeyim» dedim. Annem sebebini sordu. Gördüklerimi anlattım. Ağladı. Kalkıp, babamdan miras kalan seksen altunu getirdi. Kırkını kardeşime ayırdı. Kırkını elbisemin koltuğunun altına dikti ve gitmeme izin verdi ve herhalde doğruluk üzere olmam için benden söz aldı. Beni uğurladı ve «Hadi, Allah selâmet versin oğlum. Allah için senden ayrıldım. Kıyamete kadar bir daha yüzünü göremem» dedi. Ben de küçük bir kafile ile Bağdad yolunu tuttum. Hemedânı geçince altmış atlı çıkageldi. Kafilemizi bastılar. Hiç biri bana saldırmadı.
Aniden biri yanıma geldi ve: «Ey fakir senin hiç bir şeyin var mı?» dedi. Kırk altınım var dedim. Nerededir dedi. Kaftanımın koltuğunun altına dikilmiştir dedim. Kendisiyle alay ettiğimi sandı. Beni bırakıp gitti. Bir başkası geldi. O da böyle sordu Ona da aynı cevâbı verdim. O da bırakıp gitti, ikisi birden, reislerinin önüne gidip, aramızdaki konuşmayı naklettiler. Reisleri beni çağırttı. Bir yerde kafileden aldıkları malları taksim ediyorlardı. Yanma gittim. Paran var mıdır? dedi. Kırk altınım var dedim. Paltomun koltuk altını sökmelerini söyledi. Söktüler. Dediğim altınları bulup çıkardılar. Sana ne oldu ki, böyle doğru söylüyorsun? dedi. Anneme, her halde doğru söylemek, doğru olmak için söz vermişim; hiyânet edemem dedim. Reisleri bunu duyunca ağladı ve: «Bu kadar senedir ben, beni yaratıp, yetiştirene verdiğim söze hıyanet ediyorum» dedi. Böyle dedi ve tevbe eyledi. Yanındakiler de: «İnsanları soymada, yol kesmede sen bizim reisimiz idin, şimdi tevbede de bizim reisimiz ol» deyip, hepsi elimde tevbe ettiler. Kafileden aldıkları malları geri verdiler. İlk defa elimde tevbe edenler, bu altmış kişidir.
Mısra':
Gül bahçemi gör de, baharımı anla.
Tasavvufta Kadiri tarikatının kurucusudur. Bu yol ismini ondan almışdır. Dünyâya gelmeden önce, Bağdad âlimleri tarafından, geleceği müjdelenmiş, onun ayaklarının, zamanındaki bütün evliyanın omuzları üzerinde olacağı haber verilmişdir.
İmâm-ı Vâfî târihinde, Abdülkadiri Geylani'nin (rahmetullahi aleyhimâ) kerametleri için şöyle yazar: «Kerametleri sayılamıyacak kadar çoktur. Dinde imamlık derecesine çıkanlardan, onun kerametlerinin tevatür hâline geldiğini duydum. Bu dinin, âlim ve velîleri söz birliği ile diyorlar ki, Abdülkâdir-i Geylânî'den (kuddise sirruh) görüldüğü kadar hiçbir velîden keramet görülmemişdir.
Tasavvuf yolundaki hâlini, yine kendisinden dinliyelim: Yıllarca bir yerde durdum. Allahü teâlâya söz verdim ki, beni başkası yedirmedikçe yemiyeceğim. Lokma lokma ağzıma komazlarsa ve su vermezlerse kendiliğimden içmiyeceğim. Bir defa kırk gün yemedim. Kırk günden sonra birisi geldi. Bir parça yemek getirip gitti. Nefsim yemeğe saldıracak gibi oldu. Çok acıkmış olduğum halde, Allahü teâlâya verdiğim sözü bozmayacağım dedim. Duydum ki, içimde bir kimse feryâd ediyor, avazı çıktığı kadar bağırıyor ve açım, açım diyordu. Aniden Şeyh Ebû Said Mahzûmî (kuddise sirruh) yanıma geldi ve bu sesi duyup: «Ey Abdülkâdir, bu ne sestir?» dedi. Bu nefsimin ızdırabıdır, ruhum rahat ediyor, kendi sahibini müşahedededir dedim. Bizim eve buyur dedi. Nefsime, burdan çıkmıyacağım dedim. O anda Ebûl Abbas Hızır aleyhisselâm içeri girdi. Kalk Ebû Saîd'in huzuruna git dedi. Kalktım gittim. Ebû Saîd evin kapısında ayakta durmuş beni bekliyordu. Ey Abdülkâdir, benim dediğim kâfi gelmedi de, Hızır'ın söylemesini mi bekledin? dedi. Beni içeri aldı. Hazırladığı yemeği, lokma lokma ağzıma koydu. Doydum. Sonra bana hilâfet verdi. İcazetnamesinde Şeyh Ebû Muhammed Abdülkâdir bin Salih bin Abdüllah-ı Cey-~ lânî Ebû Saîd Mübarek bin Alî Mahzûmî'den, o da mürşidi Ebû Hasan Alî bin Muhammed Yûsuf Karaşî-i Hünkârî'den, o da mürşidi Ebûl Ferec Tartuşî'den, o da mürşidi Fadl Abdülvahid bin Abdülaziz Temîmi'den, o da mürşidi Ebû Bekr-i Şibli'den (kaddesallahü ervâhahüm) icazet aldı yazılıdır.
Buyurdu ki: Münâcâtta idim. Yanıma birisi geldi. Kendisini tanımıyordum. Arkadaş olalım mı dedi. Olalım dedim. Fakat muhalefet etmemek şartıyla dedi. Muhalefet etmem dedim. Burada bekle geleceğim dedi. Gitti. Bir yıl sonra geldi. Aynı yerde onu bekliyordum. Bir müddet beraber oturduk. Kalktı gitti. Ben gelinceye kadar buradan ayrılma dedi. Yine bir sene bekledim. Geldi. Yanında ekmek ve süt getirdi. Ben Hızırım, bunları sana getirmemi söylediler ve: «Kalk Bağdad'a hareket et» buyurdu. Beraber Bağdad'a geldik.
İmamı Rabbani, müciddid-i elf-i sani (kuddise sirruh) Mektubatının üçüncü cildi, son mektubunda şöyle buyuruyor: «Allahü teâlâya kavuşduran yollar ikidir. Biri nübüvvet, diğeri ise vilâyet yoludur. Birinci yol peygamberlere, eshâbına ve onlardan sonra gelen ümmetinden pek azına nasîb olur. Bu yoldan kavuşdurdukları, aracı ve tavassutsuzdur. Aracıya ihtiyaç yoktur. Burada biri diğerine perde ve vâsıta olmaz. İkincisinde esas vâsıtadır. Vasıtasız zordur. Bu yol Peygamber efendimizden sonra (sallâllahü aleyhi ve sellem) Hazret-i Alî'ye (kerremallahü vecheh) verildi. Ondan sonra sırası ile oniki imâma verildi. Onlardan sonra her kime feyz gelirse, onların vâsıtası ile gelirdi. Ya'nî oniki imâmdan başkasına asaleten bu yol teslim edilmedi. Vaktâ ki, sıra insanların ve cinlerin gavsı Hazret-i Abdülkâdir-i Geylânî mahbûb-ı Sübhâni'ye (radıyallahü anh) geldi, oniki imâmın vazifesi, ya'nî bütün vilâyet yolundakilere feyz verme işi ona verildi. Kıyamete kadar bu büyük işi ona yüklediler. İkinci binin yenileyicisini de bu işte Abdülkâdir-i Geylânî'nin vekili eylediler. Nakşibendî yolundan Allahü teâlâya kavuşanlar, hattâ ileride gelecek olan Mehdi (aleyhirrıdvan) birinci yoldan kavuşurlar.» Daha geniş bilgi Mektûbât'ın üçüncü cildinin son mektubunda (123. Mektûb) vardır. Oradan okuyabilirsiniz.
Velhâsıl mübarek vücudları ile dünyanın neler neler kazandığı anlaşılıyor. Ve yukarıdaki mektûbdan büyüklüğü belli oluyor. Vazifesinin kıyamete kadar devam edeceğine işaretle kendisi şöyle buyurur:
Beyt :
Önceki güneşlerin hepsi battı ve gitti
Bizim güneşimizse batmıyacak ebedi.
İmâm-ı Rabbani (kuddise sirruh) buyuruyor ki: «Abdülkâdir-i Geylânî (kuddise sirruh) vilâyet-i Muhammediyye'nin son noktasına ulaşmışdır. Bu ümmette en çok keramet ondan görülmüşdür. Bir gün hutbe okurken, Hızır aleyhisselâmın, kapının önünden geçmekte olduğunu görmüş ve: «Ey İsrail oğlu, gel de hazret-i Muhammed'in (aleyhisselâm) mübarek sözlerini dinle buyurmuştur.
Gavs-i A'zam Abdülkâdir-i Geylânî ve menkıbeleri hakkında çok sayıda kıymetli kitablar ve risaleler yazılmış, çok değerli ve üstün sözler söylenmiştir. Kitabın önsözünde daha uzun bahsetmek uygun olmadığından, okuyucuların da kitaba rağbetlerini görünce, yüksek hâl ve menkıbelerini, eşsiz kerametlerini, az da olsa duyurmak, o batmayan Güneş'i müslümanlara biraz olsun tanıtabilmek için, çeşitli kıymetli kitab ve risalelerden, arabca ve farsca eserlerden tercüme ederek, kitabın altıncı baskısının sonuna altmışüç menkıbe olarak, bir risale hâlinde ekledik. Okuyan din kardeşlerimin hayırlı dualarını istirham ederim.
Aziz okuyucu! Kıyamet yaklaşmakta, irtidat, küfür, bid'at moda olmakta, sünnetler örtülmekte olan bu zamanda, sonsuz saadet, ebedî kurtuluş ancak ehl-i sünnet âlimlerinin kitâblarını okumak, inanmak, yapmak ve yaptırmakla, bunun yanı sıra Cenâb-ı Hakkın sevgili kullarının sevgisini gönüllerde bulundurmakla ele geçer. O din büyüklerini sevmek, onlara uymak, her ne olursa olsun, dünya ve âhiret seâdeti için yetişir. Din imamlarını, din âlimlerini ve irfan ordusu kumandanlarını rehber edip, onların ardı sıra gitmek, uzağı gören akıl sahihleri için kaçınılmaz bir çâre, hattâ şükran borcunun edâsıdır. Din hükümlerinin yapılması, ya'nî emir ve yasaklara riayet edilmesi, onları sevmekle kolay olur. Onları sevenler sevgili olur. Sevgililerin gönüllerinde sırlar bulunur.
Bu sırlar seven ile sevgili arasında kalır. Ama gönülleri her gün yeşerip, renk renk çiçekler açan gül bahçesi hâlini alır da, sessiz gecelerde sevgililerinin yâdıyla diri olurlar. İnsanlar uykudayken onlar uyanık, insanlar karanlıkta iken onlar nurlu ve ışıklı olur. Rü'yâları, hayalleri kadar tatlı, hayâlleri ibâdet gibi lezzetli, ibâdetleri ise yalnız Allah rızâsı için olup ihlâslıdır. Muhlis olmaktan bile kurtulup, muhlâs olurlar. Kalb gözleri açılır. Keşfler başlar. Ledünnî ilimlere kavuşurlar. Dünya onlara dar gelir. Âlem-i melekûtu seyrederler. Hattâ zamanın dışına çıkanları olur. Böyle büyük mürşidlerin bakışları hasta kalblere şifâ, huzur ve sohbetleri kim-yâ-i saadettir. Onlar sarsılmaz ve yerinden oynamaz dağ gibi metin, gönülleri umman gibi engin olur. Dillerinden hikmet akar, kalblerinden rahmet. Yârabbî bize onları sevdir, yollarında bulundur, hürmetlerine afvet!
Aziz okuyucu! İslâm dininin bilgilerini, İslâm âlimlerinin, Allahü teâlânın seçkin kullarının kitâblarından okuyup öğrenmelisin. Her gazete ve din perdesi altında yazılmış kitâblardan din öğrenilmez. Din kitabı almak için, önce yazarının kim olduğunu, dinimizdeki ve din âlimleri arasındaki yerini bilmek lâzımdır. Hiçbir dînî sorumluluk duymadan, alelade bâzı maksadlarla, doğru- yanlış sayısız din kitabı çıkarılıyor. Din kitabı yazmak için korkmak, titremek ve büyük sorumluluk altına girdiğini düşünmek lâzımdır. Bunun için de, ilmi çok, edebi çok, sorumluluk duygusu ve Allah korkusu çok olan Allah adamlarının kitâblarını okumaktan başka kurtuluş çaresi yoktur. «Allah için din, hâlis olan dindir» âyet-i kerimedir. Doğru sözler arasına birkaç yanlış manâ sokuşturup, böylece maksadlarına kavuşan veya İslâm âlimlerinden ve mezheb usûllerinden ayrılan âlim taslakları ve pervasız reformcular, bilhassa bu asırda dünyanın her yerinde esefle görülmektedir. Ve maalesef çoğu, dışardan olan bu yeni türedi sorumsuzların, reformistlerin kitâbları hemen Türkçeye tercüme ediliyor.
Tercüme edenler hatâlarını görüp bâzısını tercümelerine dere etmedikleri oluyor. Ama çoğu kalıyor. Bunlar mezheblere önem vermiyorlar. Hattâ mezheblerden söz etmiyorlar, islâmın esasını yıkmak için yahûdî, İngiliz oyununa âlet oluyorlar. Mason olanları da az değildir. Hâşâ! Âlemlere rahmet olarak gönderilen Peygamber efendimize (sallâllahü aleyhi ve sellem) iftira ediyorlar. Bunların kitablarını değil, bu dîn-i mubîni bize ulaştıran ve bunu korumak için, kanlarını ve canlarını seve seve fedâ etmiş olan yüksek atalarımızın, aziz ceddimizin yazdıkları ilmihâl kitablarını okumalısın. İtikâd, ibâdet ve muhabbet mademki, kul ile Allahü teâlâ arasındadır, o halde riya, gösteriş bulunmamalıdır. Allahü teâlânın huzurunda kendini sorumlu tutmak, her iş, her düşünce ve hâlinin Allahü teâlâ tarafından bilindiğini kabul edip, edebli olmalıdır.
İslâm semâsının sönmiyen güneşi, büyük âlim ve velî Abdülkâdir-i Geylânî'nin (kuddise sirruh) ilim ve esrar hazinesi olan bu kıymetli eserini çevirmeği bu günâhı çok, aklı ve ilmi az kuluna nasîb ettiği için Allahü teâlâya sayısız hamd ü senalar olsun!
Allahü teâlâ kusurlarımızı afv eylesin. İbâdetlerimizi ve tevbelerimizi kabul eylesin. Her iki cihanda sevdikleri ile bulundursun. Kalblerimizi ehl-i sünnet itikadı üe, azalarımızı şerîate uygun amel ile zinetlendirsin. Kendi sevgisini, Habîbinin (sallâllahü aleyhi ve sellem) sevgisini, Ehl-i beytin ve her biri hidâyet yıldızı olan Eshâb-ı kiramın (aleyhimürrıdvân) sevgisini, âlim ve evliya kullarının sevgisini kalblerimizde arttırsın. Bu sevgi ile yaşatsın, bu sevgi ile öldürsün. Hakkı hak, bâtılı bâtıl olarak tanıtsın. Âmin. ( gunyetüt talibin kitap, gunyetüt talibin al oku, gunyetut talibin kitabı, abdulkadir geylani gunyetut talibin, berekat yayınevi, a.faruk meyan tercümesi gunyetüt talibin
A.Faruk Meyan
MÜELLİFİN ÖNSÖZÜ
Bütün ni'metlerin hakikî sahibi olan Allahü teâlâ'ya hamdolsun. Peygamberlerin efendisine. Âline ve ashabına salât ü selâm olsun, Gavs-i A'zam, Arab ve acemin senedi, insan ve cinlerin ışığı, İslâm dininin kuvvetlendiricisi Ebû Muhammed Abdülkâdir-i Geylânî (kuddise sirruh) Besmele'den sonra «Elhamdüillâh» kelimesi ile kitaba başlıyor ve diyor ki:
Bütün kapılar Allahü teâlâ'ya hamd ile açılır; bütün kitâblar O'nun zikri ile meydana gelir, âhirette ni'mete kavuşanlar, O'na hamd ile kavuşurlar. İsmi, bütün dertlere şifâdır. Bütün sıkıntı ve belâlar onunla kalkar. Eller O'na açılır. Her halde O'na yalvarılır, O'ndan istenir. O, çeşitli dillerle kendisine yapılan hitablan, sesleri duyar. İstenenleri verir. O halde hamd, her şey'in iyisini yapan Allahü teâlâ içindir. Salât ve selâm, insanları dalâletten, sapıklıktan hidâyet ve kurtuluşa götüren Peygamberi Muhammed aleyhisselâm, Âli, Eshâbı, Peygamberlerden olan kardeşleri ve mukarreb melekler üzerine olsun!
Dostlarım ve talebem böyle bir kitabın yazılması için çok rica ve ısrar ettiler. Sözleri ve işleri koruyucu, gizlileri ve kalblerde olanları ve niyetleri bilici, istediği şey'i kolaylaştırıcı, ni'met ve ihsan edici ancak Allahü teâlâ'dır. Kalbleri gösterişten, nifak ve ihlâssızlıktan temizlemek, günahları sevaba tebdil etmek için yalvarmak ve sığınmak yalnız Allahü teâlâ'yadır. «Cenâb-ı Hak ve Kâdir-i mutlak hazretleri günahları afvedicidir.» Gâfir sûresi, üçüncü âyet-i kerîmesinden anlaşılan bu ma'nâ, günah ve hatâları mağfiret ve kulların tevbesini kabul edicidir.
Yukarıda geçen dost ve talebelerimin farzları, sünnetleri ve edebIeri öğrenme hususunda gayretlerini görünce, onlara faydalı olmak ve âhirette kurtulmak ümidiyle, sâlihlerin, din büyüklerinin ahlâk ve yolunu bu kitabda topladım ve ismini Gunyetün li-tâlibi tarîkı'l-hak koydum. Ya'nî hak yolunu isteyen talebe için yeterli bilgileri ihtiva eden bir kitabdır.
Gavs-i Samedânî, mahbûb-i sübhânî, Seyyid Abdülkâdir-i Geylâni'nin (kuddise sirruh) GUNYETÜ'T-TÂLİBÎN kitabının Türkçeye çevrilmesini nasîb eden Rabbime, bu kitabdaki harflerin sayısınca, sevdiği ve beğendiği gibi hamd ü senalar olsun. İlmimin azlığı, aklımın kısırlığı, kalbimin körlüğü ve nefsimin azgınlığı sebebi ile, çevirme esnasında yanlışlar vâki' olduysa, önce afvedenlerin en büyüğü olan Allahü teâlâ'dan, sonra Habîbi Peygamberimiz Muhammed Mustafâ'dan (sallâllahü aleyhi ve sellem) ve bu kitabı yazan ilim ve ma'rifet güneşinin yüksek ruhundan, sonra da okuyuculardan, beni afvetmelerini dilerim.
Yâ Rabbi, hatâ, kusur ve günahlarımı sevgimin ve hüsn-ü niyyeti-min hürmetine afvet. Yâ Rabbi!
Bu kitabı okuyan mü'minlere merhamet eyle. Habîbini ve bu kitabın müellifi Gavsü's-sakaleyn Seyyid Abdülkâdir-i Geylânî'yi şefaatçi kıl.
Yâ Rabbi, seni düşünmeyen gönülden, ibret için bakmayan gözden, fâideli olmayan sözden, hakkı duymayan kulaktan, sana gelmeyen ayaktan, isminle tutmayan elden, seni zikretmeyen dilden sana sığınırız. Yâ Rabbi, sen bize hakkı hak, bâtılı bâtıl olarak tanıt. Günahlarımızı afv, tevbelerimizi kabul eyle, her iki dünyada sevdiklerinle beraber bulundur!
Allahü teâlâ kalblerimizi ehl-i sünnet itikadı ile süsledikten sonra, kendi sevgisiyle ve sevdiklerinin sevgisiyle doldursun. Dünyadan yuz çevirip kendi ile bulundursun.
Hepimizi islâm dîninin hizmetçisi eylesin. Bu düâyı Habîbinin (aleyhissalâtü vesselam) hürmetine kabul buyursun. Âmin! Gunyetut Talibin
A. Fârûk Meyan
İÇİNDEKİLER:
(Mevzûların karşısındaki rakamlar sahife numarasıdır)
Önsöz 5
Müellifin önsözü 14
Başlangıç 15
Abdestin farzları 15
Abdestin sünnetleri 16
Zekât 17
Oruç 19
İ’tikâf 19
Hac 20
Medine-i Münevvere’yi ziyaret 20
Selâmlaşmak 21
Ayağa kalkmak 22
Aksırmanın edebi 22
Peygamberlerin hasletleri 23
Beyaz saçları yolmak 24
Tırnak kesmek 25
Başın bir kısmını traş edip, bir kısmını bırakmak 25
Saçı siyaha boyamak 26
Sürme sünnettir 26
Güzel kokulu yağ sürmek 27
Sefer ve hazerde lâzım olan yedi şey 27
Kötü huylar 27
Bir eve girerken izin istemelidir 28
Sağ ve sol eller ile yapılması sünnet olan şeyler 29
Yeme ve içmenin edebleri 29
Her zaman ve gusül ederken çıplak olmak yasaktır 35
Yüzük ve mühür 36
Demir ve pirinçten yapılan mühür mekruhdur 37
Mührü sol elin serçe parmağına takmalı 37
Helâ ve istincâ 37
Su ile istincâ 38
Necâsetin yayılması 39
İstincâ nasıl olur 39
İstincâ ne zaman lâzımdır 39
Abdest alırken okunacak Dualar 41
Giyinmenin edebleri 43
katmanın edebleri 45
Eve girme, halâl kazanma ve vahdet 47
Yolculuk ve arkadaşlık 51
Sohbetin (arkadaşlığın) edebleri 51
Hayvan ve kölenin hayasını çıkarmak caiz değildir 53
Mescidlerde yapılması caiz olmayan şeyler 54
Sesler ve avazlar 54
Hayvanlardan öldürülmesi mübah olanlar ve olmayanlar 56
Anaya-babaya ihsân 59
İsim ve künyelerden sünnet ve mekruh olanlar 60
Kızan kimse ne yapmalıdır 61
Duanm edebleri 63
Hummaya yakalananın taşıyacağı şey 63
Kadın doğum esnasında güç hâle düserse 64
Nazar değmesi 64
Yabancı kadınlarla bir arada oturulmaz 65
Köle ve câriyelere iyi davranmalıdır 66
Düşman toprağına mııshafla gitmek mekruhdur 66
Aynaya bakmak sevabdır 66
Beden veya bir parçası ağrırsa 66
Havra, kilise gördüğü, boru ve çan sesi işittiği zaman 67
Çarsı ve pazara girince 67
Dertli ve elemli kimseyi görünce 67
Hastayı ziyârete gidip ölü olarak bulursa 67
Ölüyü kabre koymak 68
Nikâhın edebleri 38
Velîme sünnettir 77
Nikâh akdi şartlarının tamamen bulunması 78
Emr-i ma’ruf ve nehy-i münker 79
Nehy-i anil münker ne zaman yapılır 81
Emr-i ma’ruf ve nehy-i münkerdeki beş şart 81
Emir ve nehye gücü yeten için en iyi iş 83
Nehy-i münkerde beşinci şartın hükümleri 83
Allahü teâlâ’yı tanımak 86
Kur’ân-ı kerîm Allah kelâmıdır 88
Allahü teâlâ'nın doksandokuz ismine inanmak 90
İman dil ile ikrar, kalb ile tasdiktir 91
İmanlı olduğu halde büyük günah işleyen 94
Kaza ve kaderin hayır ve şerrine îman 95
Peygamberimiz mi’rac gecesi Allahü teâlâ’yı gördü 97
Münker ve Nekir, peygamberlerden başkasına gelir 98
Öldükten sonra dirilmeye inanmak farzdır 102
Büyük giinah işleyenlere şefaat vardır 102
Cehennem üzerinde sırat vardır 104
Resûlüllah’m kıyâmette havzı vardır 105
Cennet ve Cehennem mahlûktur ve vardırlar 108
Hazret-i Muhammed son peygamberdir 109
Muhammed aleyhisselâmın ümmeti bütün ümmetlerden hayırlıdır 111
Bid’at sahihlerinin alâmetleri 119
Allahü teâlâ için câiz olmayan sıfatlar ve yine Allahü teâlâ için câiz olan ve olmayan şeyler 120
BOZUK FIRKALAR 122
Yetmişüç fırkanın aslı On’dur 124
Hâricilcr için olan isim ve lâkablar 125
Hâricîler onbes fırkadır 126
Şiîler 127
Râfıziler 128
Gâliyye oniki fırkaya ayrılır 128
Zeydîler altı fırkaya ayrılır 129
Râfıda ondört fırkaya ayrılır 129
Zeydîler 132
Râfıziler 132
Mürcie onbir fırkaya ayrılmıştır 134
Mu’tezile ve Kaderiyye’nin sözleri 136
Müşebbihenin sözleri 139
KUR’ÂN-I KERÎM HAKKINDA VAZ VE EÛZÜ OKUMAK 142
Eûzii ne demektir 143
Şeytan, Allahü teâlâ’dan ve her iyilikten uzaktır 144
Eıızii ile kulun istifadesi 145
Şeytanın korktuğu ve kaçındığı şeyler 146
Şeytan ile savaşırken olan yardımcılar 147
Kalbe gelenler ikidir 151
Kalbdeki düşünceler 151
Nefs ve rûh 153
Eûzü’nün çeşitleri 153
Şeytanla içten çarpışma 154
Besmele’nin içinde bulunduğu âyet-i kerîme 157
Süleyman aleyhisselâm ile Belkis hikâyesinin anlatılma sebebi 162
BESMELENİN ÜSTÜNLÜĞÜ 165
Besmelenin diğer bir fazileti 166
Besmelenin tefsiri 168
Bismillah diyen, Allahü teâlâ’nın afvına kavuşur 169
Bismillâb, söyliyenin gıdasıdır 169
Bismillâh demek 170
Besmele ile şeytana muhalefet 170
TEVBE 171
Hangi günahlardan tevbe lâzımdır 172
Kiiçiik günahların sayısı çoktur 173
Tevbenin şartları ve nasıl olacağı 181
Tevbe edenin cinâyet miktarını bildirmesinin lüzumu 192
Kul hakkından kurtulmak ve hakka ibâdet için çok uğraşmak 192
On şey’i farz görmeyince vera’ tamam olmaz 199
Bir anda günahların hepsinden tevbe olmazsa, bâzısma tevbe etmek câizdir 200
Tevbe hakkında haber ve hadîsler 203
Tevbe hakkında bir fası'l 206
Tevbe hakkında bir başka fasıl 208
Tevbenin kabulü dört şey ile bilinir 211
Tarikat büyüklerinin tevbe hakkındaki sözleri 212
TAKVÂ 215
Allahü teâlâ’nm katında en iyiniz, en müttaki olanınızdır âyet-i kerimesi 215
Takvâ yolu 220
Allahü teâlâ insanları tevhid ve tâatine çağırıyor 222
CENNET VE CEHENNEM 224
Cehenneme küfür, Cennete îman ile girilir 224
Cehennem ve Cennetteki şeyler 230
Cehennem köprüsü ve Cennet 242
Cennettekilerin hâli 254
RECEB AYININ ÜSTÜNLÜĞÜ 259
Receb-i şerifin diğer adları 260
Receb-i şerifin fazileti 267
Receb’in ilk gün ve gecesinin fazileti 268
İhyâsı müstehab olan mübârek geceler 269
Receb ayında kılınacak namaz 270
Receb’in ilk perşembe günündeki oruç 271
Receb’in yirmiyedinci günündeki orucun fazileti 272
Orucun edebleri ve yasakları 273
Receb ayında Dua makbûldür 275
Şa’ban-ı şerif ve onbeşinci gecesi 278
Allahü teâlâ her şeyden dört şeyi onlardan da birini seçmiştir 280
Sa'ban kelimesinin harfleri 281
Berât gecesi ve fazileti 282
Berât gecesi denmesinin sebebi 287
Ramazan-ı şerifin üstünlüğü 291
Ramazanın ma’nâsı 293
Kur’ân-ı kerîm’in içinde indiği şehr-i ramazan âyet-i kerimesi 294
Sehr-i ramazanın üstünlüğü 294
Ramazan-ı şerifin üstünlüğü hakkında bir fasıl 296
Ramazan kelimesi 299
Seyyid-i beşer ve seyyid-i arab 300
Kadir gecesinin üstünlüğü 300
Kadir gecesini aramak 302
Kadir ve Cum’a gecelerinin üstünlüğü 307
Allahü teâlâ, Muhammed aleyhisselâma beş gece verdi 305
Kadir gecesi nasıl tanınır 307
Teravih namazı sünnettir 307
Cemâatle terâvih namazı ve sesli okuma 309
Fasıl — «Melekler ve Rûh yeryüzüne iner» âyet-i kerîmesi 310
Fıtır günü - Ramazan Bayramı 311
Bayram 313
Dört kavmin dört bayramı 314
Mü’min ve kâfir bayramları 318
Bayram iyi yemek ve iyi giymek değildir 318
ZİLHİCCENİN İLK ON GÜNÜNÜN ÜSTÜNLÜĞÜ 320
Beş peygambere verilen on şey 322
Zilhiccenin ilk on gününe ta’zim ve saygı 324
Fecr sûresindeki yeminler 325
Terviye günü 325
Haccın fazileti 326
Terviye gününün adındaki ihtilâf 329
Arefe gününün üstünlüğü 331
DİN 332
«Bugün dininizi ikmâl eyledim» âyeti 332
Arafat denmesinin sebebi 333
Arefe günü ve gecesinin şerefi 335
Arefe günündeki oruç ve namaz 238
Resûlüllahın arefe günündeki duâsı 339
Fasıl — Rabbenâ âtinâ duâsının fazileti 339
Kurban bayramı ve üstünlüğü 341
Rabbin için namaz kıl ve kurban kes âyeti 342
Dua 345
Kurban 347
Bayram namazına gidiş ve dönüş 349
Kurban bayramının ve kurbanın üstünlüğü 350
Eyyâm-ı teşrik 351
Kıır’ân-ı kerîm’de bâzı şeylere zikir denmiştir 361
Aşûra gününün fazileti 352
Fasıl — Aşûra gününün fazileti hakkında 355
CUM A GÜNÜ 357
Cum’a gününün üstünlüğü 358
Cum’a günündeki boy abdesti 361
Fasıl — Cum’a gününün fazileti hakkında 363
Cum’a gününde salâvat okumak 364
Cum’a gününe niçin Cum’a denilmiştir 364
BÜTÜN İBADETLER TEVBE KALB TEMİZLİĞİ VE İHLASTAN SONRA MAKBUL OLUR 366
Abid ve arifler her hâlde riyâ ve ucubdan sakınmalıdır 369
Beyd günleri ve üstünlükleri 374
Bütün sene oruç tutmak 375
Orucun üstünlüğü 376
Gece ibâdetleri ve Dualar 378
Resûlüllah’ın gece namazı 380
Gece namazı hakkında fasıl 381
Evvâbîn namazının fazileti 382
Akşamla yatsı arasında yapılan şeyle Resûlüllah’ı rü’yâda görmek 384
Yatsı namazından sonraki namaz 386
Vitrin gecenin sonunda kılınmasının üstünlüğü 386
Fasıl — Gece namazı hakkında 388
Bütün gece ibâdet edenler 390
Fasıl — Gece ibâdetleri hakkında 390
Gece namazına devam 391
İbâdet edicilerden olmak için 392
Gece ibâdetine yardımcı şeyler 392
Gece ibâdet edenin gece sonunda uyuması 393
Gece namaz kılmayan kimse 394
Gündüz tâatleri 394
Kuşluk namazı 396
Öğlenin farzından önceki ve sonraki namazlar 398
Öğle ve ikindi arası 398
Fasıl — Nâfile ibâdetler hakkında 399
İkindi ile akşam arası yapılan ibâdetler 400
BEŞ VAKİT NAMAZ 401
Namaz farzdır 401
Beş vakit namazı en önce kimler kıldı 402
Fasıl — Resûlüllah’m kılmakla emrolunduğu namazlar 402
Namaz vakitleri 403
Sabah namazının vakti 403
Öğle namazının vakti 403
İkindi namazının vakti 404
Akşam namazının vakti 404
Yatsı namazının vakti 404
Beş vakit namazın fazileti 405
Câmie gitmek, cemâat ve namazda huşû’un fazileti 407
Namazı vaktinde kılmanın üstünlüğü 410
Namaz büyük iştir, korkusu büyüktür 412
Fasıl — Namazın mekrûh ve yasakları hakkında 414
Fasıl — Namazın hakikati 416
İmâma âid haller 418
Fasıl — İmam ve cemâatin neınaz- da riâyet etmesi icabeden hususlar 421
Cemâatin imâma uymağa niyyet etmesi lâzımdır 423
Fasıl — Namazda kusûr eden kimseyi gören hakkında 423
Müezzinin yapması icabeden gerekli işler 427
Namazda huşu’, hudu’ ve Allah korkusu üzere olanlar 428
Seçilmişlerin namazı 430
Cum’a namazı 432
Yolculukta namaz 433
Cenâze namazı 434
Nâfile ve farz ibâdetler 436
Teşbih namazı 436
İstihâre namazı ve Duası 437
Fasıl — Çeşitli Dualar 437
Dua 438
TASAVVUF, AHLÂK 439
İrâde, mürîd ve murâd 439
Sofi ve mutasavvıf 443
Mürîd ve mürşid 447
Müridin piriyle edebleri 449
Müridin edebleri 454
Mürşidin edebleri 454
Tarikat kardeşleri ile sohbet 456
Yabancılarla sohbet 457
Zenginlerle sohbet 457
Fukarâ ile sohbet 458
Fakirin, fakirlik halindeki edebleri 461
Fakirin dilenmesi 461
Fakirin iyi geçinme edebleri 464
Fakirin çoluk - çocuğu ile olan edebleri 466
Fakirlerin yolculuktaki edebleri 466
MÜCÂHEDE 469
Mücâhedede esas olan şeyler 472
Mücâhede ancak murakabe ile temam olur 472
Allahü teâlâ’yı tanımak 472
Şeytanı tanımak 474
Nefs-i emmâreyi tanımak 475
Allahü teâlâ için ameli tanımak 477
Mücâhidlerin on hasleti 477
Tevekkül 480
Güzel ahlâk 484
Güzel huylu olmak 485
Şükrün esâsı 486
Sabrın esâsı 488
Rızânın esâsı 490
Sıdkın esâsı 495
MENAKIB VE MAKAMAT-I ABDÜLKADİR-İ GEYLANİ 497
Yazar: Seyyid Abdulkadir Geylani
Çeviren: A. Faruk Meyan, Süleyman Kuku
Katagori: Sohbet, Sünnetler, Nafile İbadetler, Tasavvuf, İbadetler, Ahlak, Menkıbeler, Adab
Sayfa Sayısı: 592
Boyut: 17 x 24 cm
Basım Yeri: İstanbul
Kapak Türü: Ciltli
Kağıt Türü: Kitap Kağıdı
Dili: Türkçe
Dağıtım: Kitap Takipçileri
Bu ürüne ilk yorumu siz yapın!
Tavsiye Ürünler
